1 John 2:12
“I write to you, little children, because your sin are forgiven you for His name’s sake.”
“ချစ်သားတို့ သင်တို့သည် ထိုသခင်၏ နာမတော်အားဖြင့် အပြစ်များနှင့် ကင်းလွတ်သောကြောင့်”
၁ ယော ၂ : ၁၂ မှာ ပြောထားတဲ့ “အပြစ်များနှင့် ကင်းလွတ်” (forgiven) ဆိုတဲ့စကားဟာ မူရင်း ဂရိမှာ Perfect Tense (ပြီးပြည့်စုံပြီးသော အခြေအနေပြပုဒ်) အနေနဲ့သုံးထားတာတွေ့ရပါတယ်။
Perfect Tense ရဲ့ အဓိပ္ပာယ်ကတော့ …
Perfect Tense : _ Past Completed Action With Present On-going Result ဖြစ်ပါတယ်။ (အတိတ်က ပြီးပြည့်စုံသွားတဲ့ လုပ်ဆောင်မှုတစ်ခုရဲ့ ရလဒ်ဟာ လက်ရှိအထိ အကျိုးသက်ရောက်နေခြင်း)
ဒါကြောင့်မို့လို့ “ဘုရားသခင်ရဲ့ အပြစ်မှခွင့်လွှတ်ခြင်းဟာ သခင်ခရစ်တော် ကားတိုင်ပေါ်မှာ တစ်ကြိမ်တည်း ပြုတော်မူခဲ့ပြီး ၎င်းရဲ့ အကျိုးဆက်ကတော့ လက်ရှိအချိန်အထိ ကျွန်တော်တို့ယုံတဲ့သူများအတွက် ကြီးစွာသောအကျိုးသက်ရောက်နေပါတယ်၊ အာမင်”
ခရစ်တော်ဘုရားက ကျွန်ုပ်တို့အတွက် နောင်နှစ်မှာ တစ်ခါပြန်ကြွလာပြီး အသေခံစရာ၊ အသွေးသွန်း အပြစ်လွှတ်ပေးစရာ မလိုတော့ပါဘူး။ တစ်ကြိမ်တည်းလုပ်ဆောင်ခြင်း နဲ့ ထာဝရအကျိုးရလဒ်က ဆက်ရှိနေမှာဖြစ်ပါတယ်။
အဲဒီ ရလဒ်ဟာ presently/ ongoing/ continuously result ပဲဖြစ်ပါတယ်။ ဆိုလိုတာက “ခွင့်လွှတ်ခြင်း” ဟာ တစ်ကြိမ်တစ်ခါတည်းဖြစ်တဲ့ ပြီးပြည့်စုံတဲ့ လုပ်ဆောင်မှုဖြစ်ပြီး(သခင်ယေရှုရဲ့ အသေခံ၊ အသွေးသွန်းခြင်း၊ ထမြောက်ရှင်ပြန်ခြင်းကို ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ဒုတိယမွေးခြင်းကိုခံရခြင်း) ရလဒ်အနေနဲ့ ကတော့ သင်ဟာဆက်ပြီးတော့ ခွင့်လွှတ်ခြင်းကို ခံနေရခြင်းပဲဖြစ်ပါတယ်။ သင်ဟာ အမြဲတမ်း ခွင့်လွှတ်ခြင်းကို ခံနေရပါတယ်။ ဟာလေလုယာ။ အဲဒီနေရာမှာ ထင်မြင်ယူဆချက်(idea) တစ်ခုထွက်လာပါတယ်။ အဲဒါကတော့ “၁ ယော ၂ : ၁၂ မှာ ပြောထားတာ Judicial Forgiveness (တရားနည်းလမ်းတကျ ခွင့်လွှတ်ပေးခြင်း) ဖြစ်ပြီး “၁ ယော ၁ : ၉ ကတော့ Parental Forgiveness ပုံစံမျိုး ဖြစ်တယ်လို့ ပြောလာကြပါတယ်။ ဒီ ၂ ခုကွာခြားချက်ကို ပြောရမယ်ဆိုရင် Judicial Forgiveness (၁ ယော ၂ : ၁၂) ကတော့ သခင်ယေရှုခရစ်ကို ယုံကြည်သောသူအားလုံး ခွင့်လွှတ်ခြင်းကိုခံရပြီး ဖြစ်တယ် ဆိုတာ ယတိပြတ် ပြောထားတာဖြစ်ပါတယ်။
Parental Forgiveness ရဲ့ ကတော့ (၁ ယော ၁ : ၉) ကတော့ မိဘ နဲ့ သားသမီးကြား ပုံစံမျိုးနဲ့ ခွင့်လွှတ်ခြင်းကို အဓိပ္ပာယ်ဖွင့် ထားတဲ့သဘောဖြစ်ပါတယ်။ ၁ ယော ၁ : ၉ ကို သေချာဖတ်ကြည့်ရင် ကျမ်းစာက ကိုယ့်အပြစ်ကို ဝန်ချတောင်းပန်မှသာ ခွင့်လွှတ်မယ် လို့ပြောထားပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ စဉ်းစားကြည့်မယ်ဆိုရင် ဘယ် မိဘကမှ မိမိရဲ့ သားသမီးကို အဲဒီသားသမီးက လွန်ကျူးတဲ့အပြစ်တစ်ခုခုကို မတောင်းပန်မချင်း အဲဒီသားသမီးကို ခွင့်မလွှတ်နိုင်ဘူး ဆိုတာမျိုး ရှိနိုင်ပါ့မလား။ လုံးဝမရှိပါဘူး။ မိဘ ဘက်ကပဲ အရင်ဆုံးခွင့်လွှတ်ထားပြီးသားပါ။ အဲဒီ မိဘရဲ့ ခွင့်လွှတ်ခြင်းကို သားသမီးက ခံစားမိတဲ့အခါ အဲဒီခွင့်လွှတ်ခြင်းကြောင့်ပဲ သားသမီးက မိဘကို ပြန်လည် ဝန်ချတောင်းပန်ချင်တဲ့စိတ် ဖြစ်စေတာပါ။ ကိုယ်တိုင် မိဘတစ်ယောက်အနေနဲ့ ခံစားကြည့်ပါ ၊ မိမိ ချစ်တဲ့ သားသမီးရဲ့ အမှားကို သူ မတောင်းပန်ခင်ကတည်းက ခွင့်လွှတ်ထားပြီးသားပါ။ တစ်ချို့မိဘတွေကတော့ ဟုတ်ချင်မှဟုတ်မှာပေါ့လေ၊ သာမန်အနေနဲ့ဆိုရင်တော့ မိဘက အရင်ခွင့်လွှတ်ထားပြီးသားပါ။
တစ်ချို့ကတော့ ဘုရားနဲ့ မိတ်သဟာယ မပျက်ဖို့ ၊ ဆက်လက်တည်မြဲနေဖို့ “အပြစ်ကိုဝန်ချတောင်းပန်” ရမယ် လို့ပြောတယ်။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီယူဆချက်ဖြစ်တဲ့ “ တော်စပ်မှုကတော့ မပျက်သွားဘူး၊ မိတ်သဟာရပဲပျက်သွားတယ်” ဆိုတာကို ကျမ်းစာထဲမှာ “တော်စပ်မှု (Relationship)” နဲ့ “မိတ်သဟာရ (Fellowship)” ဆိုပြီး သတ်သတ်စီ ခွဲမပြောထားပါဘူး။ တူညီတဲ့ စကားလုံး “Koinōnian” ကိုပဲ သုံးထားတာပါ။ လူတွေကို ပြောတဲ့အခါ “ သင်ဟာ သခင်ယေရှုကို ယုံကြည်တဲ့အခါ အတိတ်၊ ပစ္စုပ္ပန်၊ အနာဂတ် အပြစ်အားလုံးအတွက် ခွင့်လွှတ်ပေးထားပြီးပြီ လို့လည်း ပြောမယ်၊ ၁ ယော ၁ : ၉ လည်းရောက်ရော “ကောင်းပြီ။ တကယ်တော့ သင်အခု ခရစ်တော်ယေရှုကို ယုံကြည်လက်ခံပြီးတဲ့အခါ အရင်ကအပြစ်တွေအတွက် ဘုရားက အားလုံးခွင့်လွှတ်ထားပြီးသား ဖြစ်ပေမဲ့ ရှေ့ကို ကျူးလွန်မိတဲ့ အပြစ်တွေအတွက်တော့ ဝန်ချတောင်းပန် မှ ဘုရားကခွင့်လွှတ်မယ်” လို့ ပြောရင် ရှေ့နောက် မညီတော့ပါဘူး။ ရှေ့မှာ ပြောတာက အားလုံးအတွက် “ခွင့်လွှတ်ခြင်းကို ရပြီးပြီ ။” နောက်မှာ ထပ်ပြောတာကတော့ “နောက်ထပ်လုပ်မိတဲ့ အပြစ်အတွက်တော့ ဝန်ချတောင်းပန်မှ ဘုရားက ခွင့်လွှတ်မယ်” လို့ဆိုတာမျိုး ဖြစ်နေလို့ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ အဲဒါက လူတွေကို ပိုပြီး ရှုပ်ထွေးစေပါတယ်။
အဲဒီလို သွန်သင်ခြင်းဟာ လူတစ်ယောက်ကို “မိမိကိုယ်ကိုသာ အာရုံစိုက်ခြင်း နဲ့ “ငါ” ဆိုတဲ့ အသိစိတ်အပေါ်မှာသာ ရပ်တည်နေစေပါတယ်။ ဘုရားရဲ့ ခွင့်လွှတ်ခြင်းဟာ ယုံကြည်ခြင်းမှ လွဲပြီး လူဘက်က လုပ်ဆောင်မှု တစ်ခု အားဖြင့် ပြီးပြည့်စုံရမယ် ဆိုတဲ့ အယူအဆ ဖြစ်လာပြီး မိမိကိုယ်ကို ပြန်လည်အာရုံစိုက်သွားစေတတ်ပါတယ်။ ဒါဆို တစ်ချို့မေးမယ် “လူတွေကို ဘုရားက အတိတ်၊ ပစ္စုပ္ပန်၊ အနာဂတ် အပြစ်အားလုံးအတွက် ခွင့်လွှတ်ပေးထားတယ်လို့ ပြောလိုက်ရင် သူတို့တွေ စိတ်ထဲမှာ ထိန်းချုပ်မှုကနေ လွတ်သွားနိုင်မယ်လို့ မစိုးရိမ်ဘူးလား”။ သင်ကတော့ အဲဒီလို ထင်ကောင်းထင်ပါလိမ့်မယ်။ ဒါပေမဲ့ သခင်ယေရှုဘုရား က ဒီလို မိန့်တော်မူခဲ့ပါတယ်။ “ထို့ကြောင့် ငါဆိုသည်ကား၊ သူသည်များစွာသောအပြစ်တို့နှင့် လွတ်သည်ဖြစ်၍ အလွန် ချစ်တတ်၏။ အနည်းငယ် သောအပြစ်တို့နှင့် လွတ်သောသူသည် အနည်းငယ် မျှသာချစ်တတ်သည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ ဒါကြောင့်မို့လို့ လူတစ်ယောက် ဘုရားကို ချစ်နိုင်ဖို့အတွက် အဓိက တွန်းအားဖြစ်တဲ့အရာဟာ ဘုရားရဲ့သူကို ပေးတဲ့ ခွင့်လွှတ်ခြင်းပဲဖြစ်ပါတယ်။ သူဘယ်လောက်များများ ဘုရားရဲ့ခွင့်လွှတ်ခြင်းကို သိရှိခံစားနားလည်သလဲ ဆိုတဲ့အရာကပဲ သူဘုရားကို ပိုပြီး ချစ်တတ်စေမှာဖြစ်ပါတယ်။
နောက်ထပ်အဖြစ်အပျက်တစ်ခု အနေနဲ့ ကြည့်ရအောင်။ ပျောက်သောသား အဖြစ်အပျက်မှာ သားငယ်က အရင်နေရပ်မှာ အဆင်မပြေလို့ သူပြစ်မှားပြီး ထားခဲ့တဲ့ သူ့အဖေဆီပြန်လာတဲ့အခါ သူအဖေ့က အနားမရောက်ခင် “ဟေ့ သားငယ် ငါ့ကို အရင်တောင်းပန်ပါ၊ ဒါမှ ငါ မင်းကို ခွင့်လွှတ်မယ်”လို့ လှမ်းမပြောခဲ့ပါဘူး။ “သွား၍ ဝေးသေးသောအခါ အဘသည် သူ့ကိုမြင်လျှင်၊ သနားသောစိတ်ရှိသည်နှင့် ပြေးသွား၍ သား၏ လည်ပင်းကို ပိုက်ဖက်လျက် နမ်းရှုပ်လေ၏၊ သားကလည်း အဘ ၊အကျွနု်သည် ဘုရားသခင်ကိုလည်းကောင်း၊ ကိုယ်တော်ကိုလည်းကောင်း ပြစ်မှားပါပြီ။” (လုကာ ၁၅ : ၂၀) ဒီနေရာမှာ အဘ က သားကိုမြင်တာနဲ့ အရင်ဆုံး အပြေးသွားပြီး ဖက်တာပါ။ နံစော်နေတဲ့ သားကို နမ်းရှုပ်ပါတယ်။ အဲဒါဟာ အဘ ရဲ့ ခွင့်လွှတ်ခြင်းပဲဖြစ်ပါတယ်။ သားဆီက ဘာတောင်းပန်စကားတစ်ခွန်းမှတောင် မထွက်လာသေးပါဘူး။ ပြီးတော့မှ သားက သူကြံစည်ထားတဲ့အတိုင်း ပြောတာပါ။ အဲဒီခွင့်လွှတ်ခြင်းဟာ Judicial (တရားဝင်) ပဲဖြစ်ပါတယ်။ ဘုရားရဲ့စကားကို ကလေးကစားသလို လုပ်လို့မရပါဘူး ၊ ဘုရားကခွင့်လွှတ်တယ် ဆိုရင် သူတကယ်ခွင့်လွှတ်ထားလို့ပါ။ အဲဒါကိုကျွန်တော်တို့က မိမိအတွေးနဲ့ ဖြည့်ပြီး “အဲဒီလောက်ကြီး ပြောလို့တော့ အဆင်မပြေဘူး၊ အခြေအနေလေးတစ်ခုတော့ ထည့်ထားမှ အဆင်ပြေမယ် မဟုတ်ရင် လူတိုင်းက အထိန်းအကွပ်လွတ် သွားလိမ့်မယ်” ဆိုတဲ့ အတွေးက လုံး၀ မှားပါတယ်။ ဒါဆိုရင် ဒီအကြောင်းအရာတစ်ခုလုံးအတွက် ကျွန်တော်တို့အနေနဲ့ ဘာကို နားလည်ထားသင့်သလဲ။ ရောမဩဝါဒစာ အခန်းကြီး ၅ အငယ် ၁ ~ ၂ ကို ဆင်ခြင်ကြည့်ရအောင်။ “ထို့ကြောင့် ငါတို့သည် ယုံကြည့်ခြင်းရှိ၍ ဖြောင့်မတ်ရာသို့ရောက်လျှင် ငါတို့သခင်ယေရှု ခရစ်အားဖြင့်၊ ဘုရားသခင်ရှေ့တော်၌ ငြိမ်သက်ခြင်းကို ခံစားကြ၏။ ”
“Therefore, having been justified by Faith, we have peace with God through our Lord Jesus Christ”
အဲဒီမှာ “Have” စကားလုံးရဲ့ မူလ Greek စကားလုံးဟာ Present Tense(ပြီးပြည့်စုံပြီးသော အခြေအနေပြပုဒ်) ဖြစ်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အလွန်ပဲ အစွမ်းထက်တဲ့ စကားလုံးဖြစ်ပါတယ်။
“have” in Greek = (ekho – present active)
Ekho – (1) to hold in the hand
(2) to have, to possess
(3) to enjoy ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပာယ် (၃) မျိုးရှိပါတယ်။
ဒီ EKHO ဆိုတဲ့ စကားလုံး ကျွန်တော်တို့ ယေရှခရစ်တော်အားဖြင့် ရရှိထားတဲ့ ငြိမ်သက်ခြင်းဟာ passive သက်သက်မဟုတ်ပါဘူး။ Active ဖြစ်ပါတယ်။
ကျွန်တော်တို့ရထားတဲ့ Peace (ငြိမ်သက်ခြင်း) ကို
(၁) ဆက်လက်ဆုပ်ကိုင်ထားရမယ်
(၂) ရရှိပိုင်ဆိုင်ထားကြောင်း အချိန်တိုင်း သိရှိနေရပါမယ်။
(၃) အချိန်တိုင်း ခံစားနေဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။
အဆုံးသတ်အနေနဲ့ သင်ရထားတဲ့ ငြိမ်သက်ခြင်းကို နိုးကြား(Active) နေစေပါ။ သိမှတ်ပါ။ အသုံးချပါ။ ခံစားပါ။ အရာအားလုံးအတွက် ကျေးဇူးတော်သက်သက်ဖြစ်ကြောင်း ဝန်ခံလျက် ထာဝရဘုရားသခင်ရဲ့ နာမတော်ကိုချီးမွမ်းပါ။
သခင်ယေရှုနာမတော်မြတ်၌
John Wick