လက်တွေ့ကျသော

တချိန်က ဂျပန်တွင် အနုမြူဗုံးကြဲခံရသည့်အတွက် ဂျပန်လူမျိုးများ အင်မတန် နာကျင်ခံစားခဲ့ရသည်။ ထိုမှတဆင့် ကျမ်းစာအခြေခံကာ “Theology of the Pain of God” ဆိုသည့် “ဘုရားသခင်၏ နာကျင်ခြင်း သီဩလော်ဂျီ” တစ်ခု ထွက်လာသည်။ ထိုလူများအတွက် သက်သာစေခြင်းလည်း ဟုတ်လိမ့်မည်။

တနည်းဆိုရလျှင် လူအများ၏ ခံစားနေရသည့် အထဲသို့ ဝင်ရောက်ခံစားပြီး ဘုရားသခင်လည်း နာကျင်သည်၊ နားလည်သည်ဆိုသည့် အမြင်နှင့် ရှုထောင့်တို့သည် မင်းတို့နိုင်ငံက ဘာ့ကြောင့် ဗုံးကြဲခံရတာပါဟုဆိုသည့် အပြစ်တင်စိတ်နှင့် ဂျပန်နိုင်ငံ၏ နိုင်ငံရေးထဲသို့ ဝင်ရောက်ပြောဆိုနေတာပါဟု ဆိုသည့်အချက်များနှင့်တော့ ဆန့်ကျင်ဘက်ပါ။

ကိုရီးယားတွင်လည်း “Minjung Theology” မင်ဂျူးသီဩလော်ဂျီတစ်ခု ပေါ်ပေါက်ခဲ့သည်။ အထူးသဖြင့် ၁၉၇၃ ခုနှစ် အစိုးရ၏ မတရားလုပ်ဆောင်မှုကြောင့်လည်း အပါအဝင်ဟု တွေ့ရှိရသည်။ ဤသီဩလောဂျီ၏သဘောတရား ရည်ရွယ်ချက်သည်လည်း လူမျိုးစုအတွက်မဟုတ်ဘဲ နိုင်ရေးရေးအရဖြစ်စေ ယဥ်ကျေးမှုအရဖြစ်စေ အဖိနှိပ်ခံ လူတန်းစားများအား ရည်ရွယ်ခြင်းပင် …

ဖြစ်သမျှတို့ကိုလည်း ဝိညာဥ်ရေးဟုဆိုပြီးသာ ထိုင်မနေဘဲ မှားယွင်းနေသည့် မတရားမှုအား ထုတ်ဖော်ပြောဆိုရုံသာမကသေး၊ ဘုရားသခင်သည် နာကျင်နေရသည့် လူများအတွက် ဝင်ရောက်ခံစား နားလည်နိုင်သည့် ဘုရားသခင်ဖြစ်ကြောင်း သိရှိကြရပေသည်။ နောက်တနည်းဆိုရသော် ထိုဖိနှိပ်ခံရခြင်း၊ အဓမ္မအမှုအရာများအား ဘုရားသခင် သိသည်၊ ထိုအရာများအား ဘုရားသခင်သည် မကြိုက်မနှစ်သက်သကဲ့သို့ အားနည်းသော ဖိနှိပ်ခံများ၊ နာကျင်စွာ ငိုကြွေးမြည်တမ်းနေရသူများနှင့် အတူရပ်တည်ကြောင်းကို နားလည်စေကြရသည်။

ဤအရာများအား အကုန်အစင် ခြုံငုံကြည့်ရင် ကျွန်တော်သိသည့် ဘုရားသခင်ဟာ လူသားများနှင့်အတူ ခံစားတတ်ခြင်း၊ နာကျင်တတ်ခြင်း၊ နားလည်တတ်ခြင်း … မတရားမှုကို ဆန့်ကျင်သကဲ့သို့ တရားသော ဘုရားသခင်လည်းဖြစ်သည်။ အဓမ္မအမှုအရာများအားလည်း လက်မခံသည်မှာ အပြစ်ကို ရွံမုန်းခြင်းသည် သက်သေတစ်ခုဟု ဆိုပါရစေ (အပြစ်များအား ခြုံငုံကြည်လျှင် သိနိုင်သည်။) ဤသည်မှာလည်း ကျွန်ုပ်တို့သည် ဓမ္မနှင့် အဓမ္မကွဲပြားနားလည်စေရန်နှင့် ရပ်တည်တတ်စေရန် သက်သေပင် …

ထို့အတူ “Love your neighbors” ဟုပြောသည့် ဘုရားသည် ထို “Neighbors” များ၏ နာကျင်နေရခြင်းအား “Spiritualize” လုပ်ကာ မိမိနှင့်မဆိုင်သကဲ့သို့ နေစေချင်မည်ဟုတော့ ကျွန်ုပ် မယုံကြည်ပါ။ ခရစ်ယာန်ဆိုသည်မှာ လောကကြီး၌ ဘာကြီးဖြစ်နေ ဖြစ်နေ ကိုယ်နှင့်မဆိုင်ဟု ဆိုသည့် ခံယူချက်၊ ဝိညာဥ်ရေးရာအတွက်သာဟူသည့် ယူဆချက်တို့သည် အပြည့်အဝတော့ မမှန်ကန်ပါ။ ယုံကြည်သူတို့၏ နှလုံးသားသည် နာကျင်ပေးတတ်သော နှလုံးသား၊ စကား အသော ဖိနှိပ်ခံများအတွက် ကိုယ်စားပြောပေးတတ်သော နှလုံးသား၊ တရားသဖြင့် စီရင်ပြောဆိုကာ ဆင်းရဲငတ်မွတ်သူတို့၏ အမှုကိုလည်း စောင့်ရဲသော နှလုံးသား၊ မတရားမှု၏ တဖက်၌ ရပ်တည်တတ် ရပ်တည်ရဲသော နှလုံးသား၊ အဓမ္မအမှုအား ပြောဆိုထောက်ပြရဲသော နှလုံးသားတော့ လိုအပ်ပေသည် မဟုတ်ပါလား …

သုတ္တံကျမ်း ၃၁:၈-၉
“ကိုးကွယ်ရာမရှိသော သူအပေါင်းတို့၏အမှုကို စောင့်ခြင်းငှာ၊ စကားအသောသူတို့ဘက်မှာ နေ၍ပြောလော့။
စကားပြောလျက်၊ တရားသဖြင့် စီရင်လျက်၊ ဆင်းရဲငတ်မွတ်သော သူတို့၏အမှုကို စောင့်လော့။”

ထို့ကြောင့် ဤဆရာကြီးနှစ်ဦးသည် ငိုကြွေးသော သူတို့နှင့်အတူ ငိုကြွေးပါဟူသည့် နှုတ်ကပတ်တော်အတိုင်း ရပ်တည်ကာ ဖိနှိပ်ခံလူတန်းစားများ၊ အစိုးရ၏ မတရားမှုကြောင့် နာကျင်နေရသူများ၊ အဓမ္မအရာများကြောင့် ငိုကြွေးနေရသူများနှင့်အတူ ရပ်တည် ပြောဆိုကာ ဘုရားသခင်သည် ထိုသူတို့နှင့်ထပ်တူ နားလည်ကြောင်း၊ နာကျင်ရကြောင်းကို နားလည်သဘောပေါက်စေခဲ့သည့်အပြင် ဆရာကြီးတို့၏ လက်တွေ့ကျသော ရဲရင့်စွာ ရပ်တည်ချက်များ၊ နှလုံးသားများ၊ ချစ်ခြင်းမေတ္တာများနှင့် ဘုရားသခင်အား မြင်တွေ့စေခဲ့သည်ဟုပင် ဆိုလိုက်ချင်ပါတော့သည်။

ဘုရားရှင်ဆက်လက်စကားပြောပါစေ။

ကိုးကား – အာရှသီဩလောဂျီမိတ်ဆက်