“Gospel” ဆိုသည့် အင်္ဂလိပ်စကားလုံးမှာ “Anglo-Saxon” စကားလုံး “godspell” မှဆင်းသက်လာပြီး၊ “ဘုရားသခင်၏အကြောင်း” သို့မဟုတ် “ထူးကဲသောအကြောင်း”ဟုဆိုနိုင်ပါသည်။ နောက်ပိုင်းအဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုချက်တွေမှာ “gospel”ဟူသည့် ဂရိ(ဟေလေသ)စကားနှင့်လိုက်ညီလျက်၊ “euangellion=သတင်းကောင်း”ဟုဆိုလိုပါတယ်။ ဂရိလူမျိုးတို့၏လောကီအသုံးအနှုန်း၌ “euangellion” အား “အရေးကြီးသည့်ဖြစ်ရပ်ကိုအစီအရင်ခံခြင်း”ဟုဖော်ပြထားပါတယ်။ ခရစ်ဝင်ကျမ်းလေးကျမ်းလုံးဟာ နာဇရက်မြို့သားယေရှု၏ အသက်တာ၊ စွန့်လွှတ်အသေခံခြင်း နှင့် ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းတည်းဟူသော လူ့သမိုင်းတွင်လွန်ပင်အရေးကြီးသောဖြစ်ရပ် သတင်းကောင်းပဲဖြစ်ပါတယ်။
ခရစ်ဝင်ကျမ်းများဟာ သခင်ခရစ်တော်၏လူဇာတိခံယူသော အသက်တာအလုံးစုံကိုဖော်ပြဖို့ရည်ရွယ်မထားသောကြောင့် (ယောဟန်၂၀း၃၀၊ ၂၁း၂၅) ယနေ့ခေတ်အသုံးအနှုန်းဖြစ်တဲ့ အတ္တုပတ္တိ(biography)လို့ဆိုမဆိုနိုင်ပါဘူး။ လူ့ဇာတိခံယူမွေးဖွားခြင်းအကြောင်းမှတပါး သခင်ခရစ်တော်၏ သက်တော် ၃၀ ကာလအတွင်းဖြစ်ရပ်များကိုတော့ နည်းကျဉ်းစွာဖော်ပြထားခဲ့ကြသည်။ ယေရှု၏အမှုဆောင်ခြင်းကာလမှာ သုံးနှစ်ကျော်ပင်ရှိလင့်ကစား ခရစ်ဝင်ကျမ်းလေးစောင်လုံးကတော့ သခင့်အသက်တာရဲ့နောက်ဆုံးအပတ်ကာလတွေကိုသာ သာ၍ဂရုပြုအာရုံစိုက်ထားကြပါတယ်။ သမိုင်းကြောင်းအရလုံးဝတိကျမှန်ကန်ပြီး၊ သခင်ယေရှု၏အရေးကြီးသောအသက်တာအကြောင်းအရာတွေကိုဖော်ပြထားသော်လည်း ထိုလေးကျမ်း၏ဦးစားပေးရည်ရွယ်ချက်ကတော့ ဓမ္မရေးရာနှင့်ဓမ္မဆိုင်ရာခုခံချေပခြင်းများပေတည်း(ယောဟန် ၂၀း၃၁)။ အဲ့ဒီအပြင် ယေရှု၏အသက်တာ၊အမှုဆောင်ခြင်းနှင့်စပ်လျဉ်းတဲ့မေးခွန်းများအတွက် တန်ခိုးပါ၍ခိုင်လုံသောအဖြေများလည်းပါဝင်ပါတယ်။ နောက်ပြီး ယုံကြည်သူများ၏ဒိဌသဘာဝကျသော ယုံကြည်ခြင်းနှင့်စပ်ဆိုင်သော စိတ်ချမှုကိုလည်းမြဲမြံခိုင်ခန့်စေပါတယ်။
အခြားသောအတုယောင် ခရစ်ဝင်ကျမ်းများရှိခဲ့သော်လည်း၊ အစောပိုင်းကာလများမှအသင်းတော်က မဿဲ၊ မာကု၊ လုကာနှင့် ယောဟန်ကျမ်းတို့ကိုသာဘုရားသခင်မှုတ်သွင်းတော်မူသောစကားအဖြစ် လက်ခံခဲ့ကြသည်။ ခရစ်ဝင်ကျမ်းတခုစီတိုင်းတွင် ထူးခြားသောရှုထောင့်ရှိပေမယ့်၊ မဿဲ၊ မာကုနှင့် လုကာတို့ကို ယောဟန်နှင့်နှိုင်းယှဉ်သောအခါ ဘုံအမြင်ကိုဝေမျှကြသည်ကိုတွေ့ရသည်။ ထိုသို့ဆိုသောကြောင့် ၎င်းတို့ကို “synoptic gospels” (“အတူတကွမြင်ရန်” သို့မဟုတ် “ဘုံအမြင်ကိုမျှဝေရန်” ဟုအဓိပ္ပာယ်ရသော ဂရိစကား) ခရစ်ဝင်ကျမ်းများအဖြစ်သိရှိကြသည်။ ဥပမာဆိုရလျှင် မဿဲ၊ မာကုနှင့် လုကာတို့မှာ ခရစ်တော်၏ဂါလိလဲသာသနာကို ဗဟိုပြုပြီး၊ ယောဟန်မှာမူ ယုဒသာသနာကို ဗဟိုပြုထားခြင်းပင်။ ထို့ကြောင့် မဿဲ၊ မာကု နှင့်လုကာတို့၏ခရစ်ဝင်ကျမ်း (synoptic gospels)၌ ပုံဥပမာ(parables)များစွာကို ဖော်ပြထားသော်လည်း ယောဟန်၌တခုမျှမပါချေ။ သို့သော် ၎င်းကျမ်းတို့နှင့် ယောဟန်၌ သန့်ရှင်းသောရက်သတ္တပတ်(passion week or Holy Week)မတိုင်မီ မှတ်တမ်းတင်ထားသော ဖြစ်ရပ်နှစ်ခုရှိပါသည်။ ယေရှုရေပေါ်၌လမ်းလျောက်ခြင်းနှင့်လူငါးထောင်တို့အားကျွေးမွေးခြင်း တို့ပဲဖြစ်ပါတယ်။ ဒါတွေဟာ ယောဟန်နှင့်ကျန်သုံးကျမ်းတို့၏ ခြားနားချက်အချို့ပဲဖြစ်ပါတယ်။ သို့သော်လည်း တကျမ်းနှင့်တကျမ်း ဆန့်ကျင်မှုမရှိသည့်အပြင် ဖြည်စွက်စုံလင်စေကြသည်ကိုတွေ့မြင်ရပါတယ်။
အထက်မှာဖော်ပြခဲ့သလို ခရစ်ဝင်ကျမ်းရေးသားသူတွေဟာ ထူးခြားတဲ့အမြင်ရှုထောင့်ကနေ မတူညီတဲ့စာဖတ်သူတွေဆီရေးသားထားခဲ့တယ်ဆိုတာပါပဲ။ ရလဒ်အနေနဲ့ကတော့ ခရစ်ဝင်ကျမ်းတခုစီတိုင်းဟာ ခြားနားသိသာစေသောအရာတွေပါဝင်လျက်ရှိနေပါတယ်။ လေးကျမ်းလုံးကို စုပေါင်းခြုံငုံကြည့်လိုက်လျှင်တော့ ယေရှုခရစ်တော်အကြောင်းကို ပြီးပြည့်စုံစွာသက်သေဖြစ်လျက်နေသည်ကို မြင်တွေ့ရမှာပါ။
ရှင်မဿဲကတော့ ယုဒလူတို့ကိုဦးစားပေးကာ နာဇရက်မြို့သားယေရှုသည် မြော်လင့်ရသောမေရှိယနှင့်တရားသောမင်း ဖြစ်ခြင်းကိုတင်ပြမှတ်သားထားပါတယ်။ ယေရှု၏ဆွေစဉ်မျိုးဆက်စာရင်းပင်လျှင် လုကာ၌ဖော်ပြသလိုမဟုတ်ဘဲ၊ ကြီးမြတ်သောဘုရင်ဒါဝိဒ်အနွယ်မှဆင်းသက်ကြောင်းကို ဦးတည်ထားသည်။ ရှင်မဿဲ၌ကြည့်လျှင် ဓမ္မဟောင်းမှကိုးကားချက်များစွာတွေ့မြင်ရပြီး၊ ထိုကိုးကားချက်များကယေရှု၏အသက်တာနှင့်အမှုဆောင်ခြင်းကဏ္ဍကိုဖော်ပြလျက် ဓမ္မဟောင်း၌မေရှိယနှင့်ဆိုင်သော ပရောဖက်ပြုချက်ပြည့်စုံခြင်းအဖြစ်ရှိနေပါတယ်။ ပထမရာစုဂျူးလူမျိုးတို့၌ သမ္မာတရားမကျသောဂယက်အနက်”(unbiblical connotations) တွေးခေါ်မှုရှိခဲ့သောကြောင့် ရှင်မဿဲဟာ “ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်”(kingdom of heaven) တခုတည်းကိုသာအသုံးပြုခဲ့ပြီး၊ အပြိုင်စကားလုံးအသုံးအနှုန်းဖြစ်တဲ့ “ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်”(kingdom of God)ကိုတော့ရှောင်ခဲ့ပါတယ်။ ရှင်မဿဲရေးသားခဲ့တဲ့ ဤခရစ်ဝင်ကျမ်းဟာ ဂျူးခရစ်ယာန်တွေရဲ့ယုံကြည်ခြင်းကိုခိုင်ခံ့မြဲမြံစေဖို့နဲ့အတူ၊ ဂျူးလူမျိုးတို့အားဧဝံဂေလိဝေငှရာတွင် ခုခံချေပအသုံးပြုနိုင်သောတန်ဆာအဖြစ်လည်း အားဖြည့်ထားပါတယ်။
ရှင်မာကုကတော့ တပါးအမျိုးသားတွေကိုရည်ရွယ်၍ရေးသားမှတ်တမ်းတင်ထားခဲ့ပါတယ်။ အထူးသဖြင့် ရောမလူတို့ကိုပါ။ ရှင်မာကုခရစ်ဝင်ဟာအတက်ကြွဆုံးကျမ်းလို့ဆိုလို့ရပါတယ်။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ “ချက်ခြင်း”နှင့် “ထို့နောက်” ဆိုသည့်စကားလုံးများကိုမကြာခဏအသုံးပြုခြင်းက သက်တော်စဉ်ဖြစ်ရပ်ကို တဟုန်ထိုးအားကောင်းသွားစေပါတယ်။ ရှင်မာကုခရစ်ဝင်ထဲမှာဆိုရင်တော့ဖြင့် ယေရှုဟာ အပြစ်သားများအတွက် ဒုက္ခဆင်းရဲခံခဲ့သော အစေခံအဖြစ်နဲ့ကြွလာခဲ့တယ်ဆိုတာ မြင်တွေ့ရပါတယ်။ ရှင်မာကုရဲ့ မြန်ဆန်တဲ့အဟုန်ဖြင့်ချဉ်းကပ်ခြင်းဟာ လက်တွေ့ကျပြီး လုပ်ဆောင်ခြင်းကိုဦးတည်အသားပေးတတ်သော ရောမလူတို့ကို အထူးသဖြင့်နှစ်သက်နိုင်စေပါလိမ့်မယ်။
ရှင်လုကာကတော့ သာ၍ကျယ်ပြန့်များပြားတဲ့တပါးအမျိုးသားတွေကို လိပ်မူပြီးမှတ်တမ်းတင်ရေးသားထားခဲ့ပါတယ်။ ပညာတတ်ဟေလသလူတယောက်ဖြစ်တာနဲ့အညီ ရှင်လုကာဟာ အခြားသောဓမ္မသစ်ကျမ်းရေးသူတွေထက် ဟေလသစကားကို နောကြေပိုင်နိုင်စွာရေးသားခဲ့ပါတယ်။ သူ့ကို အင်မတန်မှစေ့စပ်သေချာစွာလေ့လာသူ၊ သမိုင်းပညာရှင်လို့တောင်ဆိုနိုင်ပါတယ်။ ရှင်လုကာထဲမှာ ယေရှုကို “လူသား”(son of man)လို့ဖော်ပြထားပြီး(၂၆ကြိမ်)၊ လူသားမျိုးနွယ်ရဲ့ လိုအပ်ခြင်းများ၊ မြော်လင့်ခြင်းများတို့အတွက် တခုတည်းသောအဖြေ၊ ပျောက်လျက်နေသောအပြစ်သားများကို ရှာ၍ကယ်ဆယ်ခြင်းငှါ ကြွလာသောသူဖြစ်တယ်ဆိုတာ မြင်တွေ့ရပါတယ်။ (လုကာ ၉း၅၆၊ ၁၉း၁၀)
နောက်ဆုံးခရစ်ဝင်ကျမ်းဖြစ်တဲ့ ရှင်ယောဟန်ကတော့ သခင်ခရစ်တော်၏ဘုရားဖြစ်ခြင်းကို အသားပေးထားတာကိုတွေ့ရပါတယ် (ယောဟန် ၅း၁၈၊ ၈း၅၈၊ ၁၀း၃၀-၃၃၊ ၁၄း၉)။ ယောဟန်ဟာ ယုံကြည်သူတွေရဲ့ယုံကြည်ခြင်းကိုခိုင်ခံ့မြဲမြံစေဖို့နဲ့ မယုံကြည်သူတွေသည်ခရစ်တော်ကို သက်ဝင်ယုံကြည်လာဖို့ရေးသားထားသည်ကို သတိပြုနိုင်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း တမန်တော်ကြီးက ဤသို့မှတ်တမ်းတင်ခြင်းရဲ့ရည်ရွယ်ချက်ကိုရှင်းလင်းစွာထုတ်ဖော်ပြသထားပါတယ်။ “ယေရှုသည် ခရစ်တော်တည်းဟူသော ဘုရားသခင်၏သားတော် ဖြစ်တော်မူသည်ကို သင်တို့သည် ယုံမည်အကြောင်း၊ ထိုသို့ယုံ၍ နာမတော်အားဖြင့် အသက်ကိုရမည်အကြောင်း၊ ဤမျှလောက် ရေးထားလျက် ရှိသတည်း။”
အားလုံးကိုပေါင်းစပ်ထုံးဖွဲ့ကြည့်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ခရစ်ဝင်ကျမ်းလေးကျမ်းလုံးဟာ ဘုရားဖြစ်သောလူဖြစ်သော နာဇရက်မြို့သားယေရှုတည်းဟူသော ပြီးပြည့်စုံတဲ့ပန်းချီကားတစ်ချပ်ကိုမြင်တွေ့ရပါတော့တယ်။ ထိုသခင်၌ လူသားဖြစ်ခြင်း၊ ဘုရားဖြစ်ခြင်းသည်စုံလင်စွာဖြစ်တည်နေခြင်းက၊ ဤလောကရဲ့အပြစ်အတွက် တခုတည်းသောအပြစ်ဖြေရာအကြောင်းဖြစ်စေပြီး၊ ယုံကြည်သောသူတို့အဖို့ လွန်ပင်ထိုက်တန်လှသော သခင်ဖြစ်တော်မူသည်ဟုဖော်ပြရင်း
မေတ္တာဖြင့်