လွတ်မြောက်ခြင်းနှင့် ကျေးဇူးတော် (အပိုင်း – ၂)

နောက်တစ်ခုက အပြစ်တရားရဲ့ အစွမ်းသတ္တိက ပညတ်တရားမှာ ရှိပါတယ်။ အဲဒီတော့ သင်က ပညတ်တရားအောက်မှာ ရှိနေရင် အပြစ်တရားရဲ့ အုပ်စိုးခြင်းကို ခံရပါလိမ့်မယ်။ သိစိတ်နဲ့ ဖြစ်စေ မသိစိတ်နဲ့ ဖြစ်စေ သင့်စိတ်ထဲမှာ ပညတ်တရားရဲ့ ဆောင်ရန် ရှောင်ရန် ဆိုတဲ့ နှလုံးသား အခံရှိနေရင် အပြစ်တရားကို တွန်းလှန်နိုင်ဖို့ ခက်ခဲပါလိမ့်မယ်။ ယောသပ် နဲ့ ဒါ၀ိဒ်ကို ယှဉ်ပြီး ပြောပါမယ်။ ယောသပ်က ပညတ်တရား မရှိခင်ကာလမှာ နေခဲ့သူပါ။ ဒါ၀ိဒ်က ပညတ်တရားအောက်မှာ ရှိတဲ့သူပါ။ ဒီနှစ်ယောက်စလုံးဟာ ဘုရားနဲ့ ဆက်ဆံရေး မှာ တကယ့်ကို ကျွမ်းကျင်တဲ့ သူတွေပါ။ ဒါ၀ိဒ်ဆိုရင် ထာဝရဘုရားစိတ်တော်နှင့် တွေ့သောသူလို့တောင် သတ်မှတ်ခံရပါတယ်။ သူတို့ ၂ ယောက်စလုံး မိန်းမ ကိစ္စ နဲ့ အပြစ်သွေးဆောင်ခြင်း ခံရတဲ့ အခါ ယောသပ်က အောင်မြင်ခဲ့ပြီး ဒါ၀ိဒ်က ကျရှုံးခဲ့ပါတယ်။ ယောသပ် ဘာလို့အောင်မြင်ခဲ့လဲ? သူ့မယားကို မပြစ်မှားရဆိုတဲ့ ပညတ်ကို လိုက်လျောက်ရမယ်ဆိုတဲ့အချက်ကြောင့် လား? ယောသပ်ရှိတုန်း က အဲဒီ ပညတ်တရားမရှိသေးပါဘူး။ ဒါဆို ဘာကြောင့် ယောသပ်က သူ့မယားကို မပြစ်မှားဘဲ အပြစ်သွေးဆောင်ခြင်းကို အောင်နိုင်ခဲ့သလဲ? အဖြေက ယောသပ်မှာ သူနဲ့ အတူ အသက်ရှင်နေတဲ့ မမြင်ရပေမဲ့ သူ့အထဲကနေ ဘာလုပ်သင့်တယ် ဘာကို ရှောင့်သင်တယ်လို့ ပြောနေတဲ့ ဘုရားရှင်ကိုယ်တိုင် အတူရှိနေတယ်။ အသက်ရှင်တဲ့ ဘုရားနဲ့ အတူရှိနေတဲ့အခါ အသက်မရှိတဲ့ ပညတ်တရား က အကျိုးမရှိပါဘူး။
ဒါ၀ိဒ်ကတော့ သူ့ရဲ့ သိစိတ်ထဲကရော မသိစိတ်ထဲမှာရော ပညတ်တရားကြောင့် မလုပ်သင့်ဘူးဆိုတဲ့ အချက်ကို သိနေပါတယ် သတိပြုမိနေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အသွေးအသားဟာ ပညတ်တရားနဲ့ ထိန်းချုပ်ခြင်းခံလိုက်ရတဲ့ အခိုက်မှာ (တနည်း) (ရောမဩဝါဒစာ ၅ း ၂၀၊ ၇ း ၉) အပြစ်သွေးဆောင်ခြင်းဘက်ကို ပါသွားစေတယ်။ ယောသပ်ဟာလည်း ပဲ အသွေးအသားနဲ့ လူပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ ပညတ်တရားရှိတယ်ဆိုတဲ့ အသိ မရှိဘဲ(ရောမဩဝါဒစာ ၇ း ၉) အသက်ရှင်တဲ့ ဘုရားကိုယ်တော်တိုင်သူနဲ့ အတူရှိနေတယ်ဆိုတာကို သိနေတဲ့ အတွက် အပြစ်တရားဟာ သူ့အပေါ်ကို လွှမ်းမိုးနိုင်ခြင်း မရှိခဲ့ ပါဘူး။(ရောမဩဝါဒစာ ၆ း ၁၄) ဟာလေလုယာ။
ဂလာတိဩဝါဒစာ ၃ း ၁၃ နောက်ဆုံးပိုင်းလေးမှာ “ခရစ်တော်သည် ငါတို့အတွက်ကြောင့် ကျိန်ခြင်းကို ခံရသောသူဖြစ်၍၊ ငါတို့ကို ပညတ်တရား၏ ကျိန်ခြင်းမှ ရွေးနှုတ်တော် မူပြီ။” (နှုတ်ကပတ်တော်က အခု ပြောနေတယ်။ ခရစ်တော်ဟာ သင့်ကို အပြစ်ထဲမှ သာမက ပညတ်တရားရဲ့ ကျိန်ခြင်းထဲကပါ ရွေးနှုတ်ထားပြီးပြီ)